تحلیل موردی ساحل رامسر

در انتهای غربی استان مازندران و نزدیکی بسیار زیاد رشته کوه البرز و سواحل جنوبی دریای خزر، شهر ساحلی رامسر را با ساختاری خطی شکل داده که حد فاصل استان های مازندران و گیلان نیز محسوب می شود. آب و هوای رامسر معتدل و مرطوب بوده و پس از بندرانزلی دومین شهر پرباران کشور و خنک ترین شهر استان مازندران در فصول گرم به شمار می آید که دمای آن به طور متوسط بین 26-19 درجه سانتی گراد است. از لحاظ پوشش گیاهی از سه قسمت جنگل، مرتع و کشتزار تشکیل شده و چای، برنج و مرکبات از مهم ترین محصولات کشاورزی آن است. موقعیت طبیعی منحصر به فرد رامسر و سواحل ماسه ای و کوهپایه های جنگلی پوشیده از درختان پهن برگ به جا مانده از دوران سوم زمین شناسی که فواصل آن در بیشترین حالت حدوداً به 3 کیلومتر و در کمترین حالت به 400 متر می رسد، امکانی را در اختیار گردشگران قرار می دهد که در هیچ جای کشور دیده نمی شود. علاوه بر جنگل و دریا جاذبه های طبیعی دیگری نظیر چشمه های آب گرم معدنی، آبشارهای زیبا در دل مناطق جنگلی، غارها و مناطق ییلاقی نیز در رامسر وجود دارد که هر ساله هزاران گردشگر را به سوی خود می خواند. حتی جهانگردانی مانند «فریز»، «ابت»، «مسیو بهلر»، «ملگونف»، «مکنزی» و «رابینو» در سفرنامه های خود شرحی بر رامسر نوشته اند. در سال های اخیر فعالیت هایی در جهت ارتقای وضعیت گردشگری و خدمات رسانی در سواحل رامسر انجام شده که این نوشتار به ارزیابی این اقدامات می پردازد.